Podłoże gruntowe pod nawierzchnię:
1. Podbudowa. Rodzaj podbudowy przewidzianej do wykonania pod ułożenie nawierzchni z kostki brukowej powinien być zgodny z dokumentacją projektową. Podbudowę, w zależności od przeznaczenia, obciążenia ruchem i warunków gruntowo-wodnych, może stanowić:
- grunt ulepszony pospółką, odpadami kamiennymi, żużlem wielkopiecowym, itp.,
- kruszywo naturalne lub łamane, stabilizowane mechanicznie,
- podbudowa tłuczniowa, żwirowa lub żużlowa,
- lub inny rodzaj podbudowy określonej w dokumentacji projektowej.
Ważnym jest wykonanie właściwej podbudowy pod betonową kostkę brukową, płyty ażurowe oraz płyty chodnikowe. Podbudowa powinna być przygotowana zgodnie z wymaganiami określonymi w specyfikacjach dla odpowiedniego rodzaju gruntu, warunków odwodnienia i sposobu eksploatacji. Nieuwzględnienie tych uwarunkowań może doprowadzić do odkształceń nawierzchni, czego następstwem jest uszkodzenie wyrobu, przede wszystkim jego krawędzi przylicowych oraz warstwy licowej produktu. Nieprawidłowa podbudowa może przyczynić się do powstania na wierzchniej warstwie plam, odplamień, zacieków itp. Ponadto podbudowa pod betonową kostkę brukową powinna zostać przygotowana tak aby teren został prawidłowo odwodniony, w celu zmniejszenia ryzyka powstania wykwitu cementowo-wapiennego oraz w celu uniknięcia zabrudzeń wierzchniej warstwy betonowej kostki brukowej, które ze względu na nieprawidłowe odwodnienie i ciągłe narażanie betonowej kostki brukowej na wilgoć może doprowadzić do jej zabrudzenia oraz uszkodzenia.
2. Obramowanie nawierzchni. Do obramowania nawierzchni z betonowych kostek brukowych można stosować krawężniki uliczne, obrzeża lub inne typy krawężników zgodne z dokumentacją projektową.
3. Podsypka. Na podsypkę należy stosować piasek gruby. Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna wynosić 5 cm. Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
4. Układanie nawierzchni z betonowych kostek brukowych. Z uwagi na różnorodność kształtów i kolorów produkowanych kostek, możliwe jest ułożenie dowolnego wzoru – wcześniej ustalonego w dokumentacji projektowej. Nawierzchnię jednego placu z kostki brukowej zaleca się układanie z partii tej samej daty produkcyjnej w celu uniknięcia różnic w odcieniach. W przypadku wzorów o różnych rozmiarach kostek ich ilość w poszczególnych warstwach może się różnić. Kostkę układa się na podsypce lub podłożu piaszczystym w taki sposób, aby szczeliny między kostkami wynosiły od 3 do 5 mm. Wypustki (odstępniki) na kostkach nie gwarantują zachowania wymaganej szerokości spoin. Kostkę należy układać ok. 1,5 cm wyżej od projektowanej nawierzchni, gdyż w czasie wibrowania (ubijania) podsypka ulega zagęszczeniu. Po ułożeniu kostki, szczeliny należy wypełnić piaskiem płukanym o frakcji 1-3 mm, a następnie zamieść powierzchnię ułożonych kostek przy użyciu szczotek ręcznych lub mechanicznych i przystąpić do ubijania nawierzchni. Bezwzględnie zabrania się pozostawiania kostki brukowej zasypanym piaskiem na dłuższy okres, gdyż może to spowodować wniknięcie drobnych pyłków w pory kostki i zmiany efektu kontrastowości powierzchni licowej. Można również zalewać kostkę brukową, w celu jej zamulenia. Do ubijania ułożonej nawierzchni z kostki brukowej stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego dla ochrony elementów kostki brukowej przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie należy prowadzić od krawędzi powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek. Do zagęszczania nawierzchni z betonowych kostek brukowych nie wolno używać walca. Po ubiciu nawierzchni należy uzupełnić szczeliny piaskiem płukanym o frakcji 0-2 mm, lub 1-3 mm i zamieść nawierzchnię. Nawierzchnia z wypełnieniem spoin piaskiem może być zaraz oddana do ruchu. Aby uniknąć różnic w odcieniu zaleca się układanie kostki brukowej wg. „zasady trzech palet” oraz pochodzącej z tej samej daty produkcji. Należy chronić ułożoną nawierzchnię z kostki brukowej przed wodą ściekającą z elementów usytuowanych powyżej tj. dachy nie osłonięte rynną w celu uniknięcia powstawania wykwitów. Zaleca się stosownie w zimie piasku lub innych środków neutralnych dla kostki brukowej aby ograniczyć ryzyko poślizgu, stosowanie soli może spowodować uszkodzenie powierzchni kostki.
