-
Przewozu płyt należy dokonywać środkami transportu odpowiednio do tego przystosowanymi z zachowaniem szczególnej uwagi na prawidłowe zabezpieczenie i transport ładunku.
-
Płyty na środkach transportu układa się w sposób analogiczny jak przy ich składowaniu (opis poniżej).
-
Podczas przewozu płyt, należy je obowiązkowo zabezpieczyć pasami transportowymi, które powinny się znajdować w miejscu gdzie są drewniane przekładki (ma to na celu zmniejszenie naprężeń oddziałujących na płyty i ograniczenia ryzyka ich uszkodzenia w trakcie transportu).
-
Podczas rozładunku płyt ze środka transportu, należy koniecznie stosować trawers z zawiesiami cztero-hakowymi lub zawiesia cztero-hakowe, mocowane bezpośrednio do specjalnie przygotowanych do tego uchwytów montażowych osadzonych w płytach.
-
Zabrania się rozładunku i transportu płyt drogowych bezpośrednio na widłach wózka widłowego, koparko ładowarki lub też innego podobnego urządzenia.
-
Płyty należy składować na wcześniej przygotowanym równym i utwardzonym podłożu, w pozycji poziomej w taki sposób aby zapewnić ich przyleganie do podłoża całą swoją powierzchnią.
-
Płyty układa się w pozycji wbudowania – w stosach o wysokości do maksimum 1m, oddzielając poszczególne płyty dwoma drewnianymi przekładkami które powinny znajdować się w miejscu występowania haków transportowych (wzdłuż szerokości płyty), a ich długość powinna odpowiadać szerokości płyty ułożonej w sztaplu.
-
Zabrania się składowania płyt w wyższych niż 1m sztaplach oraz bez zastosowania podkładek.
-
W jednym stosie mogą być układane tylko płyty o tych samych wymiarach.
Wszelkie prace ziemne należy prowadzić zgodnie z normą PN-S-02205:1998 „Drogi Samochodowe, Roboty ziemne, Wymagania i badania”. Grunt pod zaprojektowana konstrukcją musi być klasy G1. W przypadku gdy grunt jest innej klasy, zgodnie z obowiązującymi przepisami należy go do tej klasy doprowadzić.
-
w pierwszej kolejności należy każdorazowo przeprowadzić badanie gruntu rodzimego na którym będą układane płyty, celem dobrania odpowiedniego rodzaju podbudowy, w zależności od przewidywanej nośności nawierzchni,
-
w przypadku występowania gruntów wysadzinowych i o małej nośności (np. torfy), należy je koniecznie wymienić,
-
przystąpić do wytyczenia pasa drogi zgodnie z założeniami projektowymi,
-
na trasie drogi należy koniecznie usunąć grunt humusowy, a teren pod drogą należy wyrównać zgodnie z założoną niweletą z jednoczesnym usunięciem kamieni, korzeni, etc.
-
grunt pod zaprojektowana konstrukcją musi być klasy G1. W przypadku gdy grunt jest innej klasy, zgodnie z obowiązującymi przepisami należy go do tej klasy doprowadzić
-
należy wykonać warstwę odsączającą minimalnej grubości 15cm z piasku o współczynniku wodoprzepuszczalności K10≥8m/dobę, wskaźniku różnoziarnistości U ≥ 5 oraz wskaźniku zagęszczenia Is ≥ 1.
-
podbudowę w zależności od wielkości założonych projektowo obciążeń i nośności podłoża gruntowego oraz drogi, należy wykonać z mieszanki nie związanej z gruntów przepuszczalnych niewysadzinowych (kruszywo o uziarnieniu 0-31,5mm), lub gruboziarnistego piasku o grubości min. 20mm. Należy pamiętać że grubość warstwy i jej miąższość, uzależniona jest od właściwości gruntu rodzimego oraz zakładanego obciążenia. Wskaźnik zagęszczenia podbudowy powinien wynosić Is ≥ 1
-
na podbudowę należy ułożyć warstwę wyrównawczą z piasku lub podsypki cementowo-piaskowej o grubości 3-5cm nie zagęszczonej,
-
układanie płyt najlepiej wykonywać wprost ze środków transportowych (montaż „z kół”),
-
przy rozładunku i montażu płyt należy koniecznie stosować trawers z zawiesiami cztero-hakowymi lub zawiesia cztero-hakowe mocowane bezpośrednio do specjalnie przygotowanych do tego uchwytów montażowych osadzonych w płytach,
-
zabrania się transportu płyt drogowych bezpośrednio na widłach wózka widłowego, koparko ładowarki lub też innego podobnego urządzenia,
-
płyty należy koniecznie układać w sposób zapewniający ich przyleganie do podłoża całą swoją powierzchnią, z zachowaniem szczelin dylatacyjnych ok 1-1,5cm (nie mniejszych i nie większych), które należy wypełnić pospółką o uziarnieniu 0-8 mm i piaskiem. Ma to za zadanie zapobiec ewentualnym możliwym uszkodzeniom płyt na krawędziach powstałych np. w skutek przesuwania i klawiszowania płyt,
-
płyty można obciążać dopiero po uprzednim zamuleniu, wypełnieniu szczelin dylatacyjnych,
-
zabrania się obciążania płyt w przypadku nieprzylegania ich całą swoją powierzchnią do podłoża,
-
w trakcie wykonywania nawierzchni należy też pamiętać aby zapewnić dobre odwodnienie całej ułożonej powierzchni w tym celu należy wyprofilować podłoże w kierunku podłużnym i poprzecznym aby umożliwić odpływ wód opadowych.
UWAGA
Należy pamiętać, że nośność, wytrzymałość oraz trwałość właściwie eksploatowanej nawierzchni wykonanej z płyt drogowych zależy w dużej mierze od odpowiedniego przygotowania podłoża gruntowego, prawidłowego montażu oraz od właściwej konserwacji nawierzchni.
Konserwacja nawierzchni z płyt drogowych
Konserwacja nawierzchni jest konieczna w celu zapewnienia prawidłowej funkcjonalności drogi wykonanej z płyt drogowych. W tym celu niezbędne jest przestrzeganie poniższych zasad:
-
Nakazuje się nieprzekraczanie maksymalnych nośności i wytrzymałości nawierzchni,
-
Należy systematycznie usuwać wszelkie zanieczyszczenia z nawierzchni,
-
Zaobserwowane uszkodzone lub zniszczone płyty należy natychmiast wymienić na nowe,
-
Należy pamiętać że płyty przez cały czas użytkowania nawierzchni powinny być nieruchome i przylegać do podłoża całą swoją powierzchnia dla tego też należy:
– powstałe w skutek niewłaściwego przygotowania podłoża zapadnięcia odcinków drogi, należy niezwłocznie poprawić poprzez zdjęcie płyt, następnie uzupełnienie i zagęszczenie podłoża i ponowne ułożenie płyt.
– kontrolować wielkość szczelin dylatacyjnych które z czasem mogą ulec zmianie, powodując tym samym przemieszczanie się poszczególnych płyt na boki co może skutkować między innymi uszkodzeniami ich krawędzi.
UWAGA
Nie stosowanie się do w/w zaleceń skutkuje natychmiastową utratą praw gwarancyjnych.
